میر حسین موسوی همه حرف هایش را زد !

برخی منتظرند تا میرحسین موسوی با شکستن سکوتش حجاب از رخسار بگشاید تا معلوم شود که این چهره محجوب در خلال بیست سال سکوت و تفکر به چه دستاوردی رسیده ؟  داشتن سوابق اجرایی موسوی و نیز تحصیلات و سن وسال او در هنگام خدا حافظی با پست نخست وزیری این انتظار را فراهم می آورد که امروز با یک میرحسین مواجه شویم که پرده از تمام مشکلات بردارد و برای تمام مشکلات اقتصادی و اجرایی نسخه ای شفا بخش ارایه کند بر خلاف آن چه می پندارند میر حسین موسوی در زمان نخست وزیری اش هیچگاه سوسیالیسم نبود ! در زمان او بازاریان حرف اول را می زدند وهمین بازاریان بودند که در آن زمان جنگ و سختی حسابی از قبل رانت های اقتصادی دولت او بهره مند شدند در زمان نخست وزیری میرحسین موسوی ایران به بهشت تجار ترک تبدیل شده بود ! شاید گزاف نباشد اگر بگوییم خدمت میرحسین موسوی به کشور ترکیه چندین برابر ایران بود! ماشین های از رده خارج ترکیه کالا های اقتصادی را به ایران ترانزیت می کردند و با باک پراز گازوییل ارزان از کشور خارج میشدند ! ای کاش در زمان او سوسیالیسم بودیم ! البته از نوع خداپرستش! این خصلت ماندگار موسوی است که می خواهد هر روش اجرایی و مدیریتی را به نام امام راحل بچسباند واین جفای بزرگ به نام خمینی است امام وارد این امور جزیی نمی شدند شاید حالا در اموری خاص و به خاطر ارادتشان به طبقه ضعیف در جایی گفته باشند که مثلا میرحسین موسوی سیگار اشنو را گران نکند ولی در آن شرایط نمی توان گفت که طراح بروکراسی دولتی که میر حسین موسوی در این کشور پایه گذاری کرد امام بود این جفای به امام راحل است موسوی همچنان شناخت درستی از تواناییهای ایران و نقش ژئوپلیتیک ایران در جهان و قدرت های امروز جهان ندارد حقیقتا این جمله میر حسین موسوی که در مصاحبه دومش بیان کرده مرا ناامید کرد وای کاش سیاست بازان هزارچهره اورا وارد این بازی نمیکردند او می گوید : بنده به زبان تمثیل می گویم که برای مجاب کردن غرب و وادار کردن آنها برای دست کشیدن از سیاستهای مخاصمت آمیز ، بیش از انکه احتیاج داشته باشیم نیویورک و پاریس ویا لندن را مجاب کنیم ، احتیاج به حضور خردمندانه و فعال در اسلام آباد و انکارا و باکو و دوشنبه و ایروان و کابل داریم . نمیدانم چرا ولی با این گفته میرحسین به یاد ماشین های اسقاط ترکیه و باک های پر از گازوییل آنها افتادم ! به یاد افتادن در دام دلا لان سیاسی منطقه  و این که هر شیخک عربی که با منشی های کاخ سفید و لندن مراوده دارد برای ما مشاور عالی رتبه سیاسی بشود! این همان تفکر توهم توطئه است این همان تفکری است که موجودیت و تواناییهای ایران را میخشکاند و ما را به عنوان قوی ترین کشور منطقه وارد عرصه باج دادن به کشورها و دولت های وابسته ای میکند که در نزد ملت های خود منفورترین دولت ها هستند آن وقت احمدینژاد بی تجربه که متهم به بی تجربگی است در طول سه سال به صورت پی در پی به نیو یورک می رود و باب گفتگو با نخبگان امریکا را باز میکند تفکر توهم توطئه در پی آن است که سیاسیون را از غرب بترساند و از آن اژدهایی هفت سر بسازد و همزمان که دختر و آقازاده های خودش را به هاروارد میفرستد(منظورم میرحسین موسوی نیست )از گفتگو ومراوده فرهنگی قشر متوسط جامعه باغرب جلوگیری کند گفتگو و دیالوگ و مراوده باقدرت های اول جهان نه ازروی وابستگی بلکه از آن جهت صورت میگیرد که ایران به عنوان قوی ترین کشور اسلامی می بایست در حل و فصل مناقشات جهانی نقش داشته باشد و ما به جای انزوا و پناه بردن به هند و پاکستان و ترکیه و کالا های بنجل چینی باید با قدرت های دست اول جهان مراوده داشته باشیم تا در عرصه جهانی نقش ایفا کنیم و با همین تفکر است که پوتین به تهران می آید اگر ما خودمان را دست کم بگیریم و خود را در حد همسایگان ضعیفمان پایین بیاوریم و آنان را دلال خود کنیم مطمئن باشید که قدرت های دست اول جهان هیچ گاه ما را باور نخواهند کرد باید یاد بگیریم که از دیالوگ نترسیم و خود را در دریای دیپلماسی بیندازیم تا شناکردن یاد بگیریم در جایی دیگر میرحسین می گوید: پرواز صدها هواپیما از ایران به دبی جز آنکه بازارهایمان را با کالاهای مصرفی بنجل پرکنیم و جیب دشمنانما ن را پرکنیم کمکی به تقویت ما در خلیج فارس نمی کند . البته حقیر هنوز توفیق رفتن به دبی را نداشته ام اما میر حسین هنوز در همان دورانی است که کی کجا برود ؟ چه بپوشد ؟ چه بخرد؟ و لابد با دوست ناباب هم نگردد و شیشه هم نکشد! صنعت گر ما باید یاد بگیرد که جنس مرغوب تولید کند این امر را هم مکانیسم عرضه و تقاضا تعیین میکند اصلا دخالت در عرصه اقتصادی کار دولت نیست تولید هم تکنولوژی میخواهد دستیابی به تکنولوژی هم البته بخشی را دانشگاهها میتوانند تامین کنند و بخش دیگرش مطمئنا در استانبول و باکو و پاکستان نیست ! موسوی در قسمتی دیگر میگوید : دقت در مشکلات ورود ما به سازمان همکاریهای شانگهای بخوبی علامت های بیراهه رفتنمان را نشان می دهد در این قسمت موسوی میخواهد همان بحث جنگ سرد را مطرح کند و پشتوانه ای برای تفکرات اقتصادی خودش ایجاد کند که یعنی ما در یک جهان دوقطبی زندگی میکنیم و میشود بانزدیکی به چین و روسیه در برابر امریکا ایستاد حالا حقیر کاری به بحث های ارزشی آن ندارم ولی همین روسیه وچین  امروز به لحاظ اقتصادی در اقتصاد جهانی حل شده اند و این خیلی بی پشتوانه است که ما بخواهیم اقتصاد اسلامی را در همکاری شانکهای جستجو کنیم نگاهی به مراودات اقتصادی چین وروسیه با امریکا اثبات کننده این موضوع است در ضمن چین و روسیه همواره منافع ملی خودشان را در ارتباط با ایران ترجیح داده اند و دوستان مطمئنی قلمداد نمی شوند  و نباید بیش از حد با کارت آنها بازی کرد. باید از این تفکر توهم توطئه دوری کرد ما باید با حفظ اصول و همچنان که از حماس و حزب الله حمایت میکنیم با تمام دنیا مراوده اقتصادی و فرهنگی داشته باشیم و اقتصاد اسلامی را به عنوان الگویی بهتر و کاملتر از اقتصاد آزاد به جهان ارایه دهیم قرار دادن ایران در انزوای اتحادیه های دست دوم و سوم جهانی  خیانت به منافع ملی  وملتی بزرگ است که می خواهد تحت اندیشه ناب خمینی آقای آسیا و خاورمیانه باشد و به انتظار مهدی موعود نشسته  تا جهان را اصلاح کند امروز دیگر پشم امریکا   در عراق و افغانستان و لبنان و غزه ریخته و نباید با دامن زدن به بحث توهم توطئه و واژگان شرقی در صدد القای تفکرات اقتصادی دهه شصت بود آری چشم ها را بید شست جور دیگر باید دید  منبع--->سایت رسانه   پ.ن   نوستالژیای میرحسین