در تحلیل خطبههای نماز جمعهی ۲۹ خرداد 1388 که رهبر معظم انقلاب پس از حوادث انتخابات ایراد فرمودند، با نکات ویژهای مواجه میشویم که بهشدت قابل تأمل است. در آن جمعه رهبر انقلاب یکی از تاریخیترین خطبههای پس از انقلاب اسلامی را برای مردم ایراد کردند. وقتی ابتدا و انتهای این دو خطبه را بررسی میکنیم و آنچه را که در بطن خطبهها بیان کردند و نیز اتفاقاتی را که پس از آن افتاد، بهوضوح میبینیم که تمام برنامهریزیهای بیست سال پس از رحلت امام (ره) برای شکست نظام و برای تسلط نظام سلطه بر حیاتیترین نقطهی ژئوپولتیک دنیای معاصر، یعنی ایران، بر هم زده شد.
شاکلهی اساسی خطبههای آن نماز جمعه و اتفاقاتی که بعد از آن رخ داد، همه یک خط سیر مشخص را دنبال میکرد. چنانچه ابتدای این خطبهها پس از توصیه به تقوی، توصیه شد به ذکرالله و یاد خدا. همچنین رهبر معظم انفلاب در انتها که میخواستند خطبه را تمام کنند، امت را در دامان امام زمان (عج) قرار دادند. روی صحبت ایشان به امام زمان (عج) بود و مستقیم شروع کردند و امام زمان را مورد خطاب قرار دادند. این نشان میدهد کسی که دنبال رهبری میرود، ابتدای کارش ذکرالله است و در انتهای کارش هم انشاءالله در دامان امام معصوم (ع) قرار میگیرد؛ همچنانکه در این خطبه اتفاق افتاد.
مابین این مقدمه و مؤخره مسألهای که رخ داد، روشنگری بود. رهبری معظم انقلاب در این بخش از خطبهها در شرایطی که حتی بسیاری از خواص جامعه در تحلیل درست شرایط عاجز مانده بودند و نمیتوانستند با صراحت و محکمی لازم، تحلیل صحیحی از وضعیت کشور داشته باشند، خدمت بزرگی را به امت اسلامی انجام دادند، زیرا وظیفهی ولی فقیه در حکومت اسلامی همین هدایت و روشنگری است.
آرامش
آیتاللهالعظمی خامنهای در قالب این خطبهها، دست دشمن را رو کردند. سیاستهای دشمن را توضیح دادند؛ چیزی که وقتی به تاریخ معاصر ایران مراجعه کنیم، فقدانش در بخش بخش این دوران کاملاً مشهود است و اینکه چه خسارتهای عظیمی را بر ملت ایران وارد کرده است. یعنی در آن لحظهی آخر و در آن دقیقهی نود که باید ملت روشن میشدند و درست تصمیم میگرفتند، روشنکنندگان و روشنگرانی نبودند که مردم را آگاه کنند. ولذا آن حوادث تلخ اتفاق افتاد مثلاً در کودتای 28 مرداد یا در حوادث مشروطه.
نکتهی خاص دیگر این خطبهها این بود که رهبری برخلاف حرکت، اهداف و جریانسازیهای دشمن که ایجاد التهاب و اغتشاش و آشوب در جامعه بود، همه را به آرامش و آگاهی فراخواندند. دشمن میخواست در فضای آشوبزده، افکار عمومی را مشوش کند و بعد در این فضای مشوش و غبارآلود، چون تحقق تدبیر و بصیرت سخت میشود، بهراحتی شعلههای فتنه را برافروزد. در چنین شرایطی، آحاد جامعه و حتی برخی کارگزاران، ذهنشان مشوش است و نمیتوانند درست تحلیل کنند و تصمیم بگیرند. اینجا است که عنان کار از دست کارگزاران و حتی از دست مردم هم خارج میشود و آن فتنههای کور ما را به ناکجاآباد میبرد.
اما رهبر انقلاب در خطبههای عبادی سیاسی نماز جمعه که آمیختهای از معنویت و نورانیت است، دقیقاً این جمله را فرمودند که مبادا هیجانهای سیاسی ما را از خدا غافل کند. این خیلی کار بزرگی است. امتش را در اوج فتنه دقیقاً روشن میکند و در عین روشنگری دست میگذارد روی نکاتی که دقیقاً دشمن بر روی آنها سرمایهگذاری ملی کرده و در اوج آن فتنهها مردم را دوباره به یاد خدا متذکر میکنند. خود آقا بهتأکید که: «ألا بذکر الله تطمئن القلوب».
خطبهی اول رهبری پیرامون سکینه و آرامش بود، چون در جامعه، یا در مقر فرماندهی، یا در اتاق فکر کارگزاران اگر سکینه و آرامش باشد، تدبیر درست صورت میگیرد. بعد از تدبیر درست، تصمیم هم درست صورت میگیرد. لذا به تعبیر عادی، آقا از همان ابتدا شروع کردند به جمع و جور کردن تدبیر و تصمیم و انتظام و نظم دادن و سیاق دادن. مردم را در انجام وظیفهشان یادآوری کردند. در بحث وحدت کلمه، تأکید کردند که این وحدت کلمه یک عنوانی است واقعاً الهی.
جالب است گفته شود که حتی در بعضی از متون انجیل و عهد عتیق و نیز بعضی کلماتی که منبعث از فرهنگ امام (ره) و انقلاب اسلامی است، بارها کلماتی تکرار شده که امام (ره) نیز با بیان الهیشان و درایت الهیشان مطرح میکردند؛ کلیدواژههایی مثل «مستکبر و مستضعف». «وحدت کلمه» و «شیطان بزرگ». برای اینگونه کلمات حتی در بین مسیحیان و بعضی از یهودیان نیز گوش شنوا وجود داشته و دارد، چون در متون مقدسشان با آنها آشنا شدهاند. رهبر انقلاب نیز دقیقاً بر همین مبنای فطرت الهی افراد، هدایت جامعه را انجام میدهند.
لزوم وحدت خودی
رهبر معظم انفلاب مسألهی وحدت کلمه را مطرح کردند و در همین مسیر حرکت کردند و در جهت جذب حداکثری. دشمن فضای جامعه را به هم زده بود و القا میکرد که مثلاً آن نزدیک به چهارده میلیون رأی به نظام نیست. آقا توصیه بر وحدت کردند که خیر؛ همهی اینها معتقد به نظام هستند. حتی کاندیداهایی که آمدند و فرمایش دیگری فرمودند، آقا آنها را هم مهرهها و افراد نظام اسلامی معرفی کردند.
با تأکید بر قانونگرایی و اینکه قانون در این قضیه فصلالخطاب است و همه قاعدتاً باید به قانون عمل کنند، یک سد بتونی در مقابل این اعتمادزدایی دشمنان از نظام ایجاد کردند، چون دشمن داشت به این تفکر دامن میزد که اعتمادی به نظام نیست. تعدادی از افراد بودند که این امر برایشان مشتبه شده بود که آیا کسی هست که از حقوق ما دفاع کند؟
دشمنشناسی
در عین حال در خطبهها با سیاست تمام، دشمن را تحقیر کردند، ولی هم اقتدار نظام را به رخ دشمنان کشیدند و هم یک آرامش فکری را با این فرمایشها دوباره به مردم هدیه کردند. آقا در تعبیری فرمودند: «احمقها خیال کردند جمهوری اسلامی ایران و این ملت عظیم مثل گرجستان است.» مشکل دشمن این است که ملت ایران را نشناخته است. دشمن در انتخابات 1388 تیر خلاص خودش را، یعنی فریاد علنی حملهی خود را به پیادهنظامها سر داده بود، ولی در ادامهی این خطبهها، بخش عظیمی از مردمی که با تبلیغات سوء امر برایشان مشتبه شده بود، خودشان را از صفوف دشمنان جدا کردند و اینجا بود که این روند فتنه سیر قهقراییاش را شروع کرد تا در روز 22 بهمن که باز هم مردم آمدند و با عمل به توصیهی رهبر معظم انفلاب سنگ قبر آنها را هم گذاشتند. این در حالی بود که اوج فتنه خیلی سهمگین بود. خیلی از سران فتنه و دشمنان مغرض انقلاب هنوز هم معترفند که اگر رهبر انقلاب اسلامی یک قدم عقبنشینی میکرد، کار این نظام یکسره بود. تعجب کردیم از صلابت این فرد!
به نظر من عصر حاضر، یک دوران نورانی است. دورانی که با تجلی نظام امامت در ولایت فقیه و موفقیت این مصداق و شاخص در متجلی کردن نظام امامت برای مردم جهان همراه است که انشاءالله ظهور امام مهدی (عج) را در پی خواهد داشت.
نویسنده :حجتالاسلام احمد حاجتی نویسنده کتاب :عصر امام خمینی
بنده زیر بار بدعتهاى غیرقانونى نخواهم رفت .متن خطبه های نماز جمعه ۲۹ خرداد ۸۸
موسوی و بیشتر کروبی در طی چند ماه گذشته در اندک حضور اجتماعی که داشته اند به وخوبی مشاهده کرده اند که دیگر نمی توانند پس از یک سال بازی با آبروی کشور و پس از تهمت ها و توهین های فراوانی که به نظام و رهبری و مردم داشته اند ؛آزادانه به هر کجا که می خواهند بروند .
اما هر بار پس از برخورد شدید مردم با آنها ؛ همان بازی سوخته و قدیمی مظلوم نمایی را از سر می گیرند و با مشکوک و هماهنگ شده خواندن اعتراضات و باز هم تهمت و توهین به بسیج و طلاب و ...سعی در کوچک و بی اهمیت و «حکومتی» خواندن این اعتراضات دارند.
اما همه این نادیده گرفتن های اختیاری و سر پوش گذاشتن ها بر اصل ماجرا ؛ باز هم دردی از آنان دوا نخواهد کرد و حقیقت را پنهان نمی کند .
این حقیقت تلخ را که : سران فتنه مدت هاست در بین مردم جایگاهی ندارند ...
اعتراض مردم نسبت به حضور کروبی در قم
بیانیه سازمان بسیج دانشجویی در خصوص وقایع روز گذشته قم
بسمه تعالی
گرامیداشت حماسه حضور
نزدیک به نیم قرن است خرداد ماه، ماه شکوفه زدن درخت استقامت و آزادگی به شمار میرود. درختی که شاید اولین جوانهاش در نیمهی خرداد 1342 به ثمر نشست؛ در حالیکه کور دلان پنداشته بودند کشتار، این نهال نوپا را از پا خواهد انداخت. خون شهدای این واقعه نهال استقامت را در دل سربازان حضرت روحالله که آن روزها هنوز در قنداقه بودند، دواند. آنچنان که بعدها امام امت در اعتقاد به ثمربخشی خون شهدای این روز، انتظار فرج از نیمهی خرداد کشید...
خام اندیشان چندباره تلاش کردند وقایع این ماه را به نفع خود مصادره کنند، اما لطف الهی سبب شد در همیشهی تاریخ، حوادث این ماه، خلاف خواست ایشان نقاط عطفی برای ملت ایران قرار گیرد.
اگر خرداد ماه، امام امت را به آسمانها برد در این سو رهبری فرزانه به انقلاب اسلامی عطا کرد که به قلم تدبیرش، بسیار آسمان را به خدمت پابرهنگان عالم گرفت.
اگر خرداد آیتالله سعیدی، بخارایی، امانی، صفارهرندی، نیک نژاد و چمران را بر خاک شهادت نشاند، از این سو جوانان غیور وطنمان را میوهی خون این شهیدان قرار داد تا با خون ایشان معاملهی "سَبْعَ سَنَابِلَ فِی کُلِّ سُنبُلَةٍ مِّئَةُ حَبَّةٍ" کرده باشد.
اما آنچه این روزها کانون توجه همگان شده، حوادث مربوط به انتخابات خردادماه 1388 است. حوادثی که گرچه با تلخیهای بسیاری در سطوح مختلف همراه بود، اما به شرط برخورد مدبرانهی مردم و البته مسئولین و خواص جامعه میتواند نقطهای بسیار روشن در راستای تصفیهی حق از باطل باشد.
در این میان آنچه مورد غفلت قرار گرفته تضییع حقوق بسیاری مردم توسط عدهای زیادهخواه است. زیادهخواهانی که مقابل نتیجهی صندوقها، عوض تمکین در مقابل جمهوریت جاری در متن جامعهی اسلامیمان، موضع انتقام از ملت را پیشه کردند و نشان دادند نه فقط اسلامیت، که جمهوریت این نظام را نیز تا وقتی به رسمیت میشناسند که نتیجهاش منفعت آنان باشد.
رای ملت نادیده گرفته شد. ملتی که با حضور بینظیر خود در 22 خرداد 1388 دنیا را مبهوت حماسهآفرینی هوشمندانهی خود کرد. مردمی که امام آنها را ولی نعمتان خود می دانست. مستضعفینی که بار اصلی انقلاب و نهضت بر دوش آنها بوده است. حالا جماعتی با تقسیم بندی آراء کمی و کیفی میخواهند آراء مرکزنشینان را بر سایر مردم رجحان دهند.
حمله به مراکز نظامی، مساجد، اماکن عمومی و حریم خصوصی، زیر پا گذاشته شدن مقدسات و آرمانهای امام و امت، توهین به امام و رهبری، بازی با حیثیت نظام، همهی اینها با شعار و ادعای تقلبی شروع شد که حتی یک دلیل منطقی بر آن ارائه نگردید.
ایراد تهمت و افترا و توهین به نهادها و افرادی که یادگاران امام خمینی بودهاند، از سپاه و بسیج گرفته تا شورای نگهبان که با ابتکار امام به وجود آمدهاند؛ تا ولایت فقیه که میراث معنوی حضرت روحالله بشمار میرود؛ توهین به رئیس جمهور منتخب ملت و نمایندگان مردم در مجلس شورای اسلامی، همه و همه فقط گوشهای از جرائمی است که در طول این مدت به دست و فرمان فتنهگران صورت پذیرفته. چه آنکه جرم بزرگ به فرمودهی رهبر معظم، ادعای بیمدرک تقلب در انتخابات است.
حقوق ملتی ضایع شد که میتوانست با تکیه بر این شکوه و اقتدار ملی، غبار مظلومیت را از چهره نظام و انقلاب خود در عرصهی دروغ پردازیها و سیاهنماییهای بینالملل بزداید. جشن کوچکی به یمن پیروزی ملت بر استبداد بگیرد و آرامشی دلانگیز بعد از هیاهوی آنچنان بیسابقهی انتخابات داشته باشد. امنیت مالی و جانی و البته احترام مضاعف به ارزشهایی را که پیروز انتخابات بود، تجربه کند و...
اینها بخش کوچکی از حقوق پایمال شدهی ملت غیور ایران بود. ملتی که با حضور خیره کنندهی خود در 9 دی ماه و 22 بهمن 88 اعلام کرد در مقابل تمام حقوق پایمال شدهی خود، تنها به تسویه حساب با عاملین و گردانندگان اصلی این حوادث تلخ قانع است که این نیز خود خبر از بزرگی این ملت حسینی میدهد.
ذیل فرمایشات رهبری عظیمالشان انقلاب، اگرچه نظام ناگزیر به دفع برخی نیروهای بعضاً سابقهدار خود شده است؛ اما به شرط مانع شدن از هرگونه اهمال، اصرار نظام بر ریزش حداقلی است.
چه آنکه متاسفانه احساس میشود در پوشش شعار جذب حداکثری و دفع حداقلی، موضوع ناگزیر دفع عناصر دنیازده و بداخلاق نادیده گرفته میشود.
اگرچه امت حزبالله هماره به رسالت خود یعنی تحذیر جبههی باطل در راه خطا اصرار و همچنان بزرگوارانه به ایشان گوشزد میکند که "أَلَمْ یَأْنِ لِلَّذِینَ آمَنُوا أَن تَخْشَعَ قُلُوبُهُمْ لِذِکْرِ اللَّهِ" اما در موازات، از مسئولین ذیصلاح قوا مطالبهی حقوق تضییع شدهی خود را دارد.
و صد البته اگر حرکتی مبنی بر برخورد قاطعانه با عناصر فتنه به اطلاع مردم نرسد، امت روحالله هرگز منتظر خواص خفته، مرعوب و مردود نخواهند ماند، مستقلا حقوق پابرهنگان خمینی کبیر را با استناد به بند م وصیتنامه الهی سیاسی پیرجماران اعاده خواهند کرد...
پس از پیروزی انقلاب اسلامی که هرج و مرج طبیعی کشور را فرا گرفته بود، جذابیت های کسب قدرت هر گروهی را بر آن داشت تا با سر دادن شعاری، پرچمی را برافراشته کند و خودی را نشان دهد تا به گاه حاکمیت نظم و قانون و تقسیم مناصب از قلم نیفتد. | |||
|